Dag 6 - do
13 oktober 2016 - Han-sur-Lesse, België
Vandaag is de enige dag die ik al voor mijn vertrek had gepland. Ik ga naar het wereldberoemde Han-sur-Lesse voor het Domein van de Grotten van Han. Ik heb ook al besloten dat Kaiju vandaag een dagje niet mee gaat. Hij zou wel mee de grotten in mogen maar dat vond hij in Dinant al niet heel prettig en deze tour duurt 2 keer zo lang. Daarnaast ga ik na de grotten naar het Parc Animalier, het Wildpark, en daar mag Kaiju niet mee.
Rond 10 uur rij ik weg, uiteraard na m'n ontbijtje en nadat ik uitgebreid met Kaiju buiten ben geweest.
Han-sur-Lesse is ongeveer 40 minuten rijden en de weg is prettig en rustig. Ik heb echt zin in deze dag, zeker nadat ik in Dinant al zo genoten heb van de relatief kleine grot. Ook kijk ik erg uit naar het Wildpark in de hoop dat het een zelfde soort ervaring wordt als het Wildfreigehege vorig jaar in Duitsland.
Aangekomen in Han-sur-Lesse zie ik dat alles hier in dit kleine dorpje draait om het Domaine de Grotte de Han. Ik parkeer op het dorpsplein en loop naar de overkant naar de ontvangst ruimte. Het is er ingericht voor massa toerisme en ik bedenk me dat ik hier nooit in het hoogseizoen zou willen zijn. Bij de ticketbalie krijg ik uitgebreide informatie over de verschillende mogelijkheden en over welke kleur lijn ik moeten volgen voor de grot en welke later voor de wandeltour in het wildpark. Het wildpark kun je te voet doen en dat is een wandeling van 5.5 km. Je kunt er ook voor kiezen om na 2.5 km opgepikt te worden door een pendelbus naar het einde. Ook is er de keuze om met de safaribus te rijden. Niks pendelbus, niks safaribus, uiteraard kies ik voor de wandeling van 5.5 km!
Maar ik ga eerst de grotten bezoeken want dan kan ik daarna op m'n gemakkie door het wildpark. Na de aanschaf van het ticket loop ik door het winkeltje. Ik moet voor de grotten de rode lijn volgen. Hahahaha, de lijn is echt 15 meter, loopt tegelijk op met de gele en de oranje lijn, leidt door het winkeltje en komt uit aan het einde, geen fout mogelijk hier! Er zit een groep met Nederlandse schoolkids, 15-16 jarige chickies met grote mond en luide stemmen, een stuk of 20...grrrr! Ze doen me helaas denken aan mezelf toen ik zo'n etterchick was op die leeftijd...
We wachten op een trammetje. Een heel ouderwets boemelding die ons naar de grotten zal brengen. Gelukkig gaat de groep achterin zitten en ik neem in het voorste wagonnetje plaats. Hilarisch dit! Het trammetje maakt herrie en schudt ons van links naar rechts en van voor naar achter. Na een kleine 10 minuutjes komt het trammetje aan bij de grotten. Spannend! Ik sluit me aan bij een klein groepje Engelstalige om maar niet bij de groep leerlingen te hoeven zijn. Die lopen wel in dezelfde groep mee helaas. We gaan de grot in. Ik heb geen angstgevoelens deze keer want die heb ik in Dinant overwonnen! We hebben een leuke gids, een jonge Belgische gast die meteen begint te vertellen.
De grot is majestueus!! Enorme kamers, veel stalagtieten (vanaf het plafond) en stalagmieten (vanaf de grond) en het is prachtig verlicht. Het is onbeschrijfelijk mooi hier binnen. We komen langs een stalagmiet die 9 meter hoog en 7 meter breed is.
Deze staat in een kamer zo'n 100 meter onderin de berg. Een stalagmiet of stalagtiet groeit ongeveer 1 cm per 100 jaar...deze is dus echt héél oud!
De ene kamer is mooier en groter dan de andere en ook de gangen zijn overweldigend. Dan komen we in een kamer waar we mogen gaan zitten. Een klank- en lichtshow...ik word overmand door emoties en kippenvel...wow!!
Eén van de laatste zalen is het grootst. Er zou een klein dorp in kunnen wonen. Tijdens het laatste stuk loopt de Lesse door de grot. Dit zorgt voor prachtige weerspiegeling van de stalagtieten en tot op het einde loop ik met open mond van verbazing en verrassing. Zo'n 2 uur later lopen we de grot uit en ik heb een fantastisch wow gevoel!
Vanaf de uitgang van de grot moet ik door een parkje terug naar het dorp lopen. Daar volg ik deze keer de gele lijn en ik moet weer wachten op het trammetje. Ik word opgehaald door één van de medewerkers die mij verteld dat ik een privé ritje krijg in het trammetje omdat er niemand anders naar het wildpark gaat om de wandeling van 5.5 km te doen. Top!
Ik stap uit en begin aan de wandeling in het wildpark. Bij de entree krijg ik een korte uitleg over de wandeling. Er wordt me verteld dat het liefdes-seizoen is voor de edelherten en dat er heel wat af wordt gestreden en ge-burl-d. Ik word gewaarschuwd voor één van de mannetjes, Sven (!), hij neemt zijn zaakjes nogal serieus en is het 'alfa-mannetje' onder de edelherten. Er wordt mij verteld dat ik netjes op het pad moet blijven en niet te dicht in de buurt van Sven moet komen...
Na een kort stukje te hebben gelopen kom ik bij een panorama punt. Een schitterend uitzicht over de vallei met groene weides waar ik de herten, przewalski paarden en runderen zie lopen. Een stukje verder staan enorme soort van kooien en als ik dichterbij kom zie ik een grote, prachtige uil zitten. Hij draait z'n kop volledig om en kijkt me aan. Uilen lijken altijd zo boos te kijken en deze maakt een grote indruk op me. Even verder zitten sneeuwuilen. De kooi is afgesloten door zware kettingen waar je dus doorheen kunt lopen zodat je in het verblijf van de uilen staat. Machtig!
Weer een stuk verder kom ik bij een canopee, een houten loopbruggenstelsel waar je vanaf hoog een blik kunt werpen op o.a. het verblijf van de Wasbeerhonden en over de prachtige vallei. Vervolgens loop ik langs het wolven verblijf. Er zitten er zo'n 8 bij elkaar en ik word aangestaard door 2 pracht exemplaren en ik kan niks anders doen dan terugstaren en zachtjes 'I love you' zeggen. Wow, wat zijn het toch intense dieren! Het volgende verblijf is van de Wilde Kat. Ik ben zwaar teleurgesteld in de kleine ruimte die deze mooie kat tot zijn beschikking heeft. Hij kijkt ook niet happy! Voor een park van 250 ha valt dit me echt tegen. Ik praat wat tegen de kat maar het vrolijkt hem niets op... (nee, ik ben niet gek geworden van te lang alleen zijn, ik praat altijd tegen dieren)
Dan kom ik bij een veel grotere area waar de Lynx zou moeten zitten. Yes, de Lynx, alweer zo'n machtig prachtig dier!! Het is groot, er zijn veel verstopplekken en een Lynx heeft sowieso al perfecte schutkleuren dus ik verwacht niet dat ik iets zal zien. Er zijn 2 punten waar je een uitkijkpunt hebt waar je van wat hogerop naar beneden kunt kijken. Bij het eerste punt heb ik geen geluk, geen Lynx te zien. Bij het 2e punt kijk ik goed en ja hoor, daar zie ik een koppie tussen het gras en 2 omgevallen boomstammen omhoog steken. Zo herkenbaar aan die zwarte fluffies aan de oren! Yes!! Eén minuut later ging hij/zij weer liggen dus als ik iets later was gekomen had ik hem/haar mooi niet gespot..! Blij dus!!
Dan kom ik bij een zeer gewilde plek...Een toilet..hahahaha, ik ben ook wel toe aan een koffietje dus ik heb ff lekker pauze. Na een lekker bakkie en een hoognodig plasje besluit ik weer door te gaan. Van hieruit gaat het pad met een 25% steil omlaag. Ik loop tussen de gemsbokjes door maar ondertussen voel ik mezelf net een gemsbokje! Het steile pad komt uit in een vallei. Het voelt een beetje aan als Jurassic Parc...gewoon tussen de edelherten, oerossen, moeflons en damherten lopen op een groot groen grasveld in een enorme vallei. Er loopt een pad langs het groene grasveld met als 'hek' tussen het pad en het veld wat paaltjes met een touw. Verderop zie ik ineens een paar edelherten op het pad staan. En dan zie ik Sven...het alfa mannetje met zijn vrouwtjes. Ze zijn op zo'n 200 meter van mij vandaan en steken het pad waarop ik mij bevind over. Terwijl Sven stoer om zich heen kijkt, lopen ze over het veld richting de bosrand. Ik ben best soort van opgelucht dat ze van mij weg lopen en niet meer op het pad zijn. Een stukje verder kan ik het veld oversteken en kom ik door een poortje in het bos gedeelte. Daar is een verblijf van lammergieren. Ik graag me meteen af waarom deze gieren niet gewoon wegvliegen en dan lees ik het bord wat erbij staat. Het zijn allemaal dieren die door ongelukken wat aan hun vleugels mankeren en dus niet meer kunnen vliegen. Het is dus een laatste opvang voor deze vogels, fantastisch! Ik loop weer een stuk bergop en loop dan tegen een verblijf aan en wat zie ik...hell yeah, vlak aan een rand van dit verblijf ligt een prachtige Lynx!!! Zo vlakbij, zo mooi, zo fluffy, zo kat! Hij ligt zichzelf relaxed te wassen en doet alles zoals een kat dat doet, deze is alleen groot. Ik geniet intens van dit moment!!
De wandeling is adembenemend en ik geniet van alles wat ik zie. Er is op een gegeven moment weer een uitzichtpunt en ik tref het...aan de ene kant zit de Veelvraat, de echte Wolverine, en die hebben etenstijd...op 4 meter afstand van mij. Fantastisch!!! Aan de andere kant van de uitzichttoren kijk ik de vallei in en voor m'n neus zijn alle dieren bij elkaar verzameld; de edelherten, de oerossen, de moeflons, de damherten, de taplans (oud paardensoort). Er loopt 1 oeros bij en die maakt me een kabaal wat klinkt als een mengelmoes van het balken van een ezel, het burlen van een hert, het loeien van een koe en de oerbrul van een dinosaurus.
Dan kom ik bij het eindpunt aan. Hier is nog een verblijf en ineens sta ik oog in oog met een gigantische bruine beer!!! Geen hek maar een geul is het enige tussen mij en deze beer. Hij is groot, enorm en B-E-A-utiful!!! Ik denk niet dat ik ooit zo dichtbij een beer ben geweest. Hij straalt op één of andere manier uit dat hij ok is en dat niemand bang van hem hoeft te zijn, hij kijkt relaxed uit zijn ogen en kijkt me bijna nieuwsgierig aan. Achter hem ligt een andere bruine beer, kleiner, donkerder maar zeker net zo mooi!
Er staat een medewerker op mij te wachten want ik ben de laatste wandelaar in het park. We wachten op de laatste safaribus die ons terug naar het dorp zal brengen want de laatste tram is al vertrokken. We zitten samen achterin de safaribus en hij vertelde me wat leuke weetjes over het park. Het is inmiddels redelijk afgekoeld dus na het ritje in de open safaribus ben ik blij dat ik de auto in kan stappen. Het is inmiddels al 17u15, jeetje wat is deze dag omgevlogen!!!
Eenmaal thuis word ik zeer enthousiast begroet door Kaiju!!! Ik zeg hem ook 'I love you' en we gaan lekker ff naar buiten.
Ik ga wat eten bij La Bonne Heure en daarna thuis op de bank ontzettend nagenieten van deze superdag. Ik ga rond 11u naar bed en tevreden val ik in slaap. Genoten!!!
Rond 10 uur rij ik weg, uiteraard na m'n ontbijtje en nadat ik uitgebreid met Kaiju buiten ben geweest.
Han-sur-Lesse is ongeveer 40 minuten rijden en de weg is prettig en rustig. Ik heb echt zin in deze dag, zeker nadat ik in Dinant al zo genoten heb van de relatief kleine grot. Ook kijk ik erg uit naar het Wildpark in de hoop dat het een zelfde soort ervaring wordt als het Wildfreigehege vorig jaar in Duitsland.
Aangekomen in Han-sur-Lesse zie ik dat alles hier in dit kleine dorpje draait om het Domaine de Grotte de Han. Ik parkeer op het dorpsplein en loop naar de overkant naar de ontvangst ruimte. Het is er ingericht voor massa toerisme en ik bedenk me dat ik hier nooit in het hoogseizoen zou willen zijn. Bij de ticketbalie krijg ik uitgebreide informatie over de verschillende mogelijkheden en over welke kleur lijn ik moeten volgen voor de grot en welke later voor de wandeltour in het wildpark. Het wildpark kun je te voet doen en dat is een wandeling van 5.5 km. Je kunt er ook voor kiezen om na 2.5 km opgepikt te worden door een pendelbus naar het einde. Ook is er de keuze om met de safaribus te rijden. Niks pendelbus, niks safaribus, uiteraard kies ik voor de wandeling van 5.5 km!
Maar ik ga eerst de grotten bezoeken want dan kan ik daarna op m'n gemakkie door het wildpark. Na de aanschaf van het ticket loop ik door het winkeltje. Ik moet voor de grotten de rode lijn volgen. Hahahaha, de lijn is echt 15 meter, loopt tegelijk op met de gele en de oranje lijn, leidt door het winkeltje en komt uit aan het einde, geen fout mogelijk hier! Er zit een groep met Nederlandse schoolkids, 15-16 jarige chickies met grote mond en luide stemmen, een stuk of 20...grrrr! Ze doen me helaas denken aan mezelf toen ik zo'n etterchick was op die leeftijd...
We wachten op een trammetje. Een heel ouderwets boemelding die ons naar de grotten zal brengen. Gelukkig gaat de groep achterin zitten en ik neem in het voorste wagonnetje plaats. Hilarisch dit! Het trammetje maakt herrie en schudt ons van links naar rechts en van voor naar achter. Na een kleine 10 minuutjes komt het trammetje aan bij de grotten. Spannend! Ik sluit me aan bij een klein groepje Engelstalige om maar niet bij de groep leerlingen te hoeven zijn. Die lopen wel in dezelfde groep mee helaas. We gaan de grot in. Ik heb geen angstgevoelens deze keer want die heb ik in Dinant overwonnen! We hebben een leuke gids, een jonge Belgische gast die meteen begint te vertellen.
De grot is majestueus!! Enorme kamers, veel stalagtieten (vanaf het plafond) en stalagmieten (vanaf de grond) en het is prachtig verlicht. Het is onbeschrijfelijk mooi hier binnen. We komen langs een stalagmiet die 9 meter hoog en 7 meter breed is.
Deze staat in een kamer zo'n 100 meter onderin de berg. Een stalagmiet of stalagtiet groeit ongeveer 1 cm per 100 jaar...deze is dus echt héél oud!
De ene kamer is mooier en groter dan de andere en ook de gangen zijn overweldigend. Dan komen we in een kamer waar we mogen gaan zitten. Een klank- en lichtshow...ik word overmand door emoties en kippenvel...wow!!
Eén van de laatste zalen is het grootst. Er zou een klein dorp in kunnen wonen. Tijdens het laatste stuk loopt de Lesse door de grot. Dit zorgt voor prachtige weerspiegeling van de stalagtieten en tot op het einde loop ik met open mond van verbazing en verrassing. Zo'n 2 uur later lopen we de grot uit en ik heb een fantastisch wow gevoel!
Vanaf de uitgang van de grot moet ik door een parkje terug naar het dorp lopen. Daar volg ik deze keer de gele lijn en ik moet weer wachten op het trammetje. Ik word opgehaald door één van de medewerkers die mij verteld dat ik een privé ritje krijg in het trammetje omdat er niemand anders naar het wildpark gaat om de wandeling van 5.5 km te doen. Top!
Ik stap uit en begin aan de wandeling in het wildpark. Bij de entree krijg ik een korte uitleg over de wandeling. Er wordt me verteld dat het liefdes-seizoen is voor de edelherten en dat er heel wat af wordt gestreden en ge-burl-d. Ik word gewaarschuwd voor één van de mannetjes, Sven (!), hij neemt zijn zaakjes nogal serieus en is het 'alfa-mannetje' onder de edelherten. Er wordt mij verteld dat ik netjes op het pad moet blijven en niet te dicht in de buurt van Sven moet komen...
Na een kort stukje te hebben gelopen kom ik bij een panorama punt. Een schitterend uitzicht over de vallei met groene weides waar ik de herten, przewalski paarden en runderen zie lopen. Een stukje verder staan enorme soort van kooien en als ik dichterbij kom zie ik een grote, prachtige uil zitten. Hij draait z'n kop volledig om en kijkt me aan. Uilen lijken altijd zo boos te kijken en deze maakt een grote indruk op me. Even verder zitten sneeuwuilen. De kooi is afgesloten door zware kettingen waar je dus doorheen kunt lopen zodat je in het verblijf van de uilen staat. Machtig!
Weer een stuk verder kom ik bij een canopee, een houten loopbruggenstelsel waar je vanaf hoog een blik kunt werpen op o.a. het verblijf van de Wasbeerhonden en over de prachtige vallei. Vervolgens loop ik langs het wolven verblijf. Er zitten er zo'n 8 bij elkaar en ik word aangestaard door 2 pracht exemplaren en ik kan niks anders doen dan terugstaren en zachtjes 'I love you' zeggen. Wow, wat zijn het toch intense dieren! Het volgende verblijf is van de Wilde Kat. Ik ben zwaar teleurgesteld in de kleine ruimte die deze mooie kat tot zijn beschikking heeft. Hij kijkt ook niet happy! Voor een park van 250 ha valt dit me echt tegen. Ik praat wat tegen de kat maar het vrolijkt hem niets op... (nee, ik ben niet gek geworden van te lang alleen zijn, ik praat altijd tegen dieren)
Dan kom ik bij een veel grotere area waar de Lynx zou moeten zitten. Yes, de Lynx, alweer zo'n machtig prachtig dier!! Het is groot, er zijn veel verstopplekken en een Lynx heeft sowieso al perfecte schutkleuren dus ik verwacht niet dat ik iets zal zien. Er zijn 2 punten waar je een uitkijkpunt hebt waar je van wat hogerop naar beneden kunt kijken. Bij het eerste punt heb ik geen geluk, geen Lynx te zien. Bij het 2e punt kijk ik goed en ja hoor, daar zie ik een koppie tussen het gras en 2 omgevallen boomstammen omhoog steken. Zo herkenbaar aan die zwarte fluffies aan de oren! Yes!! Eén minuut later ging hij/zij weer liggen dus als ik iets later was gekomen had ik hem/haar mooi niet gespot..! Blij dus!!
Dan kom ik bij een zeer gewilde plek...Een toilet..hahahaha, ik ben ook wel toe aan een koffietje dus ik heb ff lekker pauze. Na een lekker bakkie en een hoognodig plasje besluit ik weer door te gaan. Van hieruit gaat het pad met een 25% steil omlaag. Ik loop tussen de gemsbokjes door maar ondertussen voel ik mezelf net een gemsbokje! Het steile pad komt uit in een vallei. Het voelt een beetje aan als Jurassic Parc...gewoon tussen de edelherten, oerossen, moeflons en damherten lopen op een groot groen grasveld in een enorme vallei. Er loopt een pad langs het groene grasveld met als 'hek' tussen het pad en het veld wat paaltjes met een touw. Verderop zie ik ineens een paar edelherten op het pad staan. En dan zie ik Sven...het alfa mannetje met zijn vrouwtjes. Ze zijn op zo'n 200 meter van mij vandaan en steken het pad waarop ik mij bevind over. Terwijl Sven stoer om zich heen kijkt, lopen ze over het veld richting de bosrand. Ik ben best soort van opgelucht dat ze van mij weg lopen en niet meer op het pad zijn. Een stukje verder kan ik het veld oversteken en kom ik door een poortje in het bos gedeelte. Daar is een verblijf van lammergieren. Ik graag me meteen af waarom deze gieren niet gewoon wegvliegen en dan lees ik het bord wat erbij staat. Het zijn allemaal dieren die door ongelukken wat aan hun vleugels mankeren en dus niet meer kunnen vliegen. Het is dus een laatste opvang voor deze vogels, fantastisch! Ik loop weer een stuk bergop en loop dan tegen een verblijf aan en wat zie ik...hell yeah, vlak aan een rand van dit verblijf ligt een prachtige Lynx!!! Zo vlakbij, zo mooi, zo fluffy, zo kat! Hij ligt zichzelf relaxed te wassen en doet alles zoals een kat dat doet, deze is alleen groot. Ik geniet intens van dit moment!!
De wandeling is adembenemend en ik geniet van alles wat ik zie. Er is op een gegeven moment weer een uitzichtpunt en ik tref het...aan de ene kant zit de Veelvraat, de echte Wolverine, en die hebben etenstijd...op 4 meter afstand van mij. Fantastisch!!! Aan de andere kant van de uitzichttoren kijk ik de vallei in en voor m'n neus zijn alle dieren bij elkaar verzameld; de edelherten, de oerossen, de moeflons, de damherten, de taplans (oud paardensoort). Er loopt 1 oeros bij en die maakt me een kabaal wat klinkt als een mengelmoes van het balken van een ezel, het burlen van een hert, het loeien van een koe en de oerbrul van een dinosaurus.
Dan kom ik bij het eindpunt aan. Hier is nog een verblijf en ineens sta ik oog in oog met een gigantische bruine beer!!! Geen hek maar een geul is het enige tussen mij en deze beer. Hij is groot, enorm en B-E-A-utiful!!! Ik denk niet dat ik ooit zo dichtbij een beer ben geweest. Hij straalt op één of andere manier uit dat hij ok is en dat niemand bang van hem hoeft te zijn, hij kijkt relaxed uit zijn ogen en kijkt me bijna nieuwsgierig aan. Achter hem ligt een andere bruine beer, kleiner, donkerder maar zeker net zo mooi!
Er staat een medewerker op mij te wachten want ik ben de laatste wandelaar in het park. We wachten op de laatste safaribus die ons terug naar het dorp zal brengen want de laatste tram is al vertrokken. We zitten samen achterin de safaribus en hij vertelde me wat leuke weetjes over het park. Het is inmiddels redelijk afgekoeld dus na het ritje in de open safaribus ben ik blij dat ik de auto in kan stappen. Het is inmiddels al 17u15, jeetje wat is deze dag omgevlogen!!!
Eenmaal thuis word ik zeer enthousiast begroet door Kaiju!!! Ik zeg hem ook 'I love you' en we gaan lekker ff naar buiten.
Ik ga wat eten bij La Bonne Heure en daarna thuis op de bank ontzettend nagenieten van deze superdag. Ik ga rond 11u naar bed en tevreden val ik in slaap. Genoten!!!
Genoten van je verhaal. truste voor nu, want ik ben ook moe na een dagje met de zusjes naar Rotterdam. Love you