Dag 11 - di

Tegen 9 uur wakker geworden en...zon! Helaas tegen de tijd dat ik na m'n koffie en Kaiju's ontbijt naar buiten wilde gaan om mijn ontbijt te halen...regen! Rond 11u30 eindelijk weer droog maar het bleef wel erg bewolkt. Buienradar zei dat er nog wel een beetje regen zou komen maar dat zouden hooguit nog 1 of 2 buitjes zijn. 

Na mijn inmiddels bijna lunch (ipv ontbijt) besloot ik om vandaag naar het hoogste punt van Rheinland-Pfalz te gaan; Erbeskopf. 816 meter hoog en een bekende skipiste. Het was zo'n 15 minuten rijden naar de top. Eenmaal daar aangekomen, parkeerde ik de auto naast de ingang van een groot militair terrein. Daar zou m'n autootje wel veilig staan! Er stond een uitkijktoren waar ik uiteraard naar boven klom. Het uitzicht was prachtig en ik kon me zo voorstellen dat het nog mooier was geweest wanneer het onbewolkt was geweest. Op de 'rand' van de berg was een enorm sculptuur gemaakt. Het Windklang Skulptur. Er was een soort van loopbrug gemaakt zodat je onder het sculptuur door kon lopen naar een reling waardoor je zo naar beneden, de skipiste af kon kijken. Dat gaf wel een soort van 'on top of the world'-gevoel!

Na even genoten te hebben van het uitzicht, ging ik kijken of er weer een mooie wandeling te bewandelen was. En ja hoor, uiteraard was er weer een wandeling van Saar-Hunsrück Traumschleifen. Deze heette de 'Gipfelrauschen' Er stond niet aangegeven hoe lang deze wandeling was maar ik had alle tijd en wel weer zin in een goeie wandeling dus ik ging hem gewoon lopen! De start was bergaf de skipiste af. Dat was een behoorlijke afdaling! En dan weet je het al...wat je afdaalt, moet je op een gegeven moment ook weer stijgen! Eenmaal aan de voet van de skipiste, begon het toch weer even te regenen. Dit was gelukkig maar een klein buitje. Deze wandeling was, zoals al die Traumschleifen-wandelingen, weer prachtig! Van naaldbos naar dichte 'jungle', van grindpad naar smalle zandpaden, van open weilanden naar paadjes tussen 'kerstbomen' door waar je maar net tussen past. Fantastisch! De regen van de afgelopen dagen had nu ook zijn voordeel: alles was groener dan groen en rook heerlijk fris! En daar wassie dan...die klim...en het was een behoorlijke...dat wat ik op de skipiste had afgedaald, moest ik nu in 1 keer weer omhoog! Het bleek dat ik de wandeling de verkeerde kant op aan het lopen was maar bij deze klim was dat niet zo erg. Door de regen was alles best licht modderig en glad dus ik beklom dit pad liever dan dat ik het had moeten afdalen. 

Na een uurtje of 3 te hebben gewandeld, kwam ik weer uit op de Erbeskopf. En nu hadden we dorst! Helaas was de horeca in de buurt gesloten. (tja...wintersportgebied..) Ik reed met een heerlijke omweg terug richting Oberhambach en besloot wat te gaan eten in het restaurant van het park. Eenmaal weer 'thuis', ben ik lekker uitgebreid in bad gegaan. Daarna nog even m'n blog bijgewertk en tegen 12-en lekker naar bedje!