Dag 7 - vrij

Ongeveer tegen 9 uur opgestaan. Zoals iedere ochtend natuurlijk eerst een lekker bakkie koffie en een ontbijtje voor Kaiju. Daarna gedoucht en broodjes gehaald voor mijn eigen ontbijtje. Tijdens het ontbijt besloot ik vandaag naar Naturwildpark Freisen te gaan. Een klein half uurtje rijden in zuidelijke richting door wederom een schitterende omgeving. Daar aangekomen werd mijn aandacht meteen getrokken door een aantal grote roofvogels in de lucht. Ik moest €8,- entree betalen en voor Kaiju moest ik €1,- betalen...hoe schattig! 

Bij binnenkomst liepen we eerst langs allerlei geitjes en bokjes. Aandacht-vragende koppies die zeer nieuwsgierig waren naar Kaiju. Toen ik even verder keek, kon ik mijn ogen bijna niet geloven. Zag ik nou goed dat de rest van het park geen omheining had..geen hekken...alle dieren los en vrij... Ja, dat zag ik goed dus! In eerste instantie vond ik het niet een heel prettig idee..ik wist natuurlijk helemaal niet hoe Kaiju zou reageren en hoe de zwijnen, lama's en herten in alle soorten en maten zouden reageren op Kaiju. Een tikkie ongemakkelijk en zeer alert begon ik aan onze rondwandeling. De dieren stonden allemaal lekker te grazen en hadden eigenlijk totaal geen aandacht voor ons. Alleen de zwijntjes liepen wat rond. Al gauw had Kaiju zijn eerste kennismaking met een zwijntje. Kaiju begon te kwispelen en vond dat grappige beestje maar wat interessant. De rondwandeling was rondom een enorm veld waar dus geen hekken omheen stonden met aan de buitenkant allerlei wèl omheinde lappen grond waar de andere dieren zich bevonden. Er was een groot roofvogelgedeelte maar daar mocht Kaiju helaas niet naar binnen. Van een afstand zag ik grote gieren, arenden en adelaars zitten. Verder langs het pad zaten enorme donkerbruine herten die meteen op het hek af kwamen lopen zodra Kaiju en ik er langs liepen. Een stukje verder konden we door een poort waar zwanen, eenden en andere watervogels zaten om een meer. Daar zaten ook kleine kangaroos, ooievaars (ook een nest) en een hoop konijnen. Kaiju was helemaal door het dolle heen...konijntjes!! Ook stonden er enorme elanden. We gingen de poort weer uit en kwamen weer in het onomheinde gedeelte. Daar liepen we wat prachtige pauwen tegen het lijf. Ik vond 2 mooie pauweveren die ik graag wilde hebben. We liepen weer langs een afgesloten leefgebied en daar zaten Marterhonden, ook wel Wasbeerhonden of  Tanuki genaamd. Prachtig mooi, zeer zacht uitziende hond-achtige uit Oost-Azië die zijn naam dankt aan zijn opvallende gelijkenis met de gewone wasbeer. Even verderop was een omheind leefgebied van vossen. Eén rode en twee zwarte vossen waren in zicht. De rode lag languit in het gras tegen de rand van het gebied. Mooie dieren!! Ook was er kleine area met aapjes. Wat verderop kwamen we weer langs een verblijf met Marterhonden. Toen we even stil bleven staan om ze te bewonderen, rende er één richting het hek. Deze begon keihard te gillen en in het hek te bijten. De Marterhond die naast deze zat, begon te blaffen. Kaiju en ik waren beide zeer verrast en schrokken best van het oorverdovende geschreeuw van dit relatief kleine dier. 

Toen het rondje park compleet was, was het tijd voor een lekker bakkie koffie. Na de koffie ging ik de pauweveren in de auto leggen en besloot nog een rondje in het park te gaan doen. Deze keer wat zelfverzekerder omdat ik nu wist wat me te wachten stond. Op de helft van deze tweede ronde werden we ineens benaderd door een groot hert. Hij kwam parmantig onze kant op gelopen en toonde mij iets te veel interesse. Ik probeerde hem soort van weg te jagen maar hij kwam steeds een stap dichterbij. Ik hield Kaiju strak aan de lijn en probeerde hem een beetje achter me te houden. Inmiddels stond het hert al op zo'n 2 meter afstand. Ik probeerde links om hem heen te gaan maar zodra ik naar links bewoog, bewoog het hert met me mee. Bewoog ik naar rechts, deed dat hert hetzelfde. Ik voelde me inmiddels verre van prettig en begon achteruit te lopen. Toen gaf het hert het gelukkig op en draaide zich om om vervolgens op andere aankomende toeristen af te lopen. Ik wilde er niet meer langs en besloot terug te lopen. Ook op de terugweg bleef ik even verdekt opgesteld staan omdat een aantal lama's achter elkaar aan het aanrennen waren waarvan er één ook geïntrigeert richting Kaiju bleef kijken. Ik was eigenlijk blij dat ik weer door het hek was en in een omheind gebied was!! Supertoffe ervaring maar de volgende keer toch liever zonder Kaiju! 

Langzaamaan weer richting Oberhambach gereden en eenmaal 'thuis' heb ik lekker gekookt voor mezelf. Na een beetje tv en wat lezen in m'n Dan Brown, was het weer fijn tijd om te gaan slapen.